Millî Mücadele Döneminde Kütahya

Osmanlı Devleti, 30 Ekim 1918’de Mondros Mütarekesi’ni imzalamış ve Birinci Dünya Savaşı’ndan çekilmiştir. Mondros Mütarekesi’nin 7. Maddesi İtilaf devletlerine güvenliklerini tehlikede gördükleri yerleri işgal etme imkânı sağlıyordu. Bu maddeyi gerekçe gösteren İtilaf devletleri, mütarekeden hemen sonra Musul, Antep, Maraş, Urfa, Batum, İskenderun, Mersin ve Adana da dâhil olmak üzere birçok şehri işgal etmişlerdir. Batı Cephesi’nde işgale uğrayan şehirlerden biri de Kütahya’ydı. Yunanistan 17 Temmuz 1921’de Kütahya’yı işgal etmiştir. Kütahya Sancağı, Nefs-i Kütahya, Simav, Gediz, Uşak, Tavşanlı ve Emet kazalarından oluşuyordu. Kütahya, Millî Mücadele açısından son derece önemli bir merkez ve belki de savaşın kaderini belirleyecek bir karargâh konumundaydı. Dolayısıyla Millî Mücadele’nin en yoğun yaşandığı şehirlerden biriydi. Kütahya kara ve demiryolu güzergâhında olması sebebiyle Millî Mücadele açısından oldukça önemli bir merkezdi. Ayrıca Birinci Dünya Savaşı döneminden kalan önemli miktardaki silah ve cephane Kütahya’da muhafaza ediliyordu. Kütahya, Millî Mücadele döneminde Türk-İngiliz ve Türk-Yunan hâkimiyet mücadelelerine sahne olmuştur. Kütahya, Çerkez Ethem isyanı sebebiyle iç mücadelenin de yaşandığı bir şehirdir. Kütahya’daki Yunan işgali 30 Ağustos 1922 tarihinde Büyük Taarruz ve Başkomutanlık Meydan Muharebesi’nin kazanılmasıyla birlikte sona ermiştir. Bu çalışmada yerel bakış açısıyla Kütahya’nın işgali ve Millî Mücadele’nin Kütahya’daki izleri değerlendirilecektir.

Atıf vermek için tıklayın.

Not: Crossref'te bulunan "Actions" sekmesi üzerinden atıf metnine ulaşabilirsiniz.