Milli Mücadele Döneminde Güney Marmara

Osmanlı Devleti 1914 yılında başlayan ve yaklaşık dört yıl süren Birinci Dünya Harbi’nden ortaklarıyla birlikte yenik ayrılmıştır. İttifak ortaklarının savaştan sonra birer birer anlaşma imzalayarak harp halini sona erdirmelerine rağmen, Osmanlı Devleti’nin bunu başaramadığı görülmektedir. Bunun sebebi İtilaf devletlerinin Türk toprakları üzerindeki emellerinin bitmemiş olmasıdır. Osmanlı Devleti Mondros Mütarekesi (30 Ekim 1918) hükümlerine dayanılarak haksız bir şekilde İtilaf ordularınca işgal edilmeye başlanmıştır. Özellikle İzmir’in Yunanlılara işgal ettirilmesi Türk halkının duygularını açığa çıkarmış ve eyleme geçmesine sebep olmuştur. Yurdun dört bir yanında yapılan işgallere protestolar ve mitinglerle gösterilen tepkileri Kuvâ-yı Milliye birliklerinin silahlı direnişi devam ettirmiştir. Bu direniş hareketlerinin yaşandığı yerlerden biri de Güney Marmara olarak adlandırılan bölge olmuştur. Güney Marmara bölgesi olarak tanımlanan coğrafyada bugünkü idari taksimata göre Bursa, Kocaeli, Balıkesir, Çanakkale, Bilecik ve Yalova şehirleri yer almaktadır. Bölgenin demografik yapısına bakıldığında, Osmanlı Devleti’nin son yıllarda Balkanlarda aldığı mağlubiyetlerle birlikte yaşanan göçler sonucu yoğun Türk nüfusuna sahip olduğu görülmektedir. Bölgedeki Türk nüfusu geçimini ziraatla sağlarken gayrimüslim halk ağırlıklı olarak ticaret ve zanaatla geçimini sağlamıştır. Coğrafi konumu itibariyle stratejik önemi oldukça yüksek bir bölgedir. Özellikle boğazlara yakın oluşu bölgenin İtilaf devletlerince elde tutulma isteğini açıklamaktadır. İstanbul’u işgal eden İngilizler, bölgenin kendi kontrolü altında olmasına önem vermiştir. Benzer şekilde Millî Mücadele hareketi de, bölgenin demografik yapısı, ekonomik ve stratejik önemi sebebiyle bölgeye hâkim olmak istemiştir. Bu bölümde Güney Marmara olarak adlandırılan bölgenin bahsi geçen önemi ve özellikleri anlatılmıştır.

Atıf vermek için tıklayın.

Not: Crossref'te bulunan "Actions" sekmesi üzerinden atıf metnine ulaşabilirsiniz.