Net Sıfır Emisyon Politikaları Ve Yeşil Mutabakata Uyum

Atmosferdeki sera gazı emisyonları konsantrasyonunun sanayi devrimi öncesi duruma göre artması, yer kürenin yaklaşık olarak 1,1 °C ısınmasına sebep olmuştur. İklim değişikliği olarak adlandırılan bu durum ile ortak mücadele edilmesi için 1992 yılında Birleşmiş Milletler İklim Değişikliği Çerçeve Sözleşmesi, 1997 yılında Kyoto Protokolü ve 2015 yılında Paris Anlaşması kabul edilmiştir. Paris Anlaşması, küresel sıcaklık artışının 2°C ile sınırlandırılmasını ve 1,5°C’yi aşmaması için çaba sarf edilmesini hedef olarak belirlemiş ve bu hedeflere erişilebilmesi için ülkelerin bu yüz yıl ortalarına kadar net sıfır emisyona ulaşmaları gerektiği ifade edilmiştir. İklim değişikliği ile mücadelede küresel lider rolü üstlenmeyi misyon olarak edinen Avrupa Birliği, 2019 yılında Avrupa Yeşil Mutabakatını açıklamış ve 2050 yılında net sıfır emisyona ulaşan ilk kıta olmayı amaçladığını beyan etmiştir. İçerdiği unsurlar itibari ile küresel çapta etkisi olan Mutabakat’ın, ülkemizin dış ticaretine önemli yansımalarının olması beklenmektedir. Bu gelişmelere paralel olarak Türkiye, 2021 yılında 2053 net sıfır emisyon hedefini açıklamış ve Paris Anlaşmasına taraf olmuştur. Bu çalışmada; iklim değişikliği ve sera gazı emisyonlarındaki güncel duruma değinilerek net sıfır emisyon politikaları ele alınmış, Avrupa Yeşil Mutabakatının içerdiği politikalarının ülkemize olası etkileri değerlendirilmiş ve Türkiye’nin net sıfır emisyon hedefine ulaşması ve Avrurpa Yeşil Mutabakatına uyum sağlaması için uygulamaya koyması gereken politikalar için öneriler sunulmuştur.